Als je plannen in rook opgaan (pun intended)

Ergens eind december, in the Bunya Mountains (Queensland, QLD) kijken we het nieuws. De hele Oostkust staat in de hens, het lokale nieuws geeft al weken waarschuwingen: “plaatsnaam: Prepare to evacuate”, “plaatsnaam:Leave now” en uiteindelijk “plaatsnaam: It is too late to evacuate, stay if you have not left already”. En begin december waren wij bijna aan de beurt, op 15 minuten afstand, aan een andere zijde van de berg was er een grote brand uitgebroken. Cameron maakte al langer opmerkingen over onze reisplannen, maar ik wilde er niet aan, we gingen een grote roadtrip maken. Een roadtrip van Oost naar West. Inmiddels hadden we alles wat we nodig hadden al gekocht. Voor wie mij niet heel goed kent, ik vind het niet heel erg leuk om plannen te veranderen. Maar vlak na kerst hadden we dan toch het gesprek, is het niet heel onverantwoord om rechtstreeks de vlammen in te rijden? Vier weken voor ons geplande vertrek zag het er allemaal niet heel erg rooskleurig uit. En als we iets anders gingen doen dan moesten we vooraf wel wat dingen regelen. Zoals inentingen voor Cameron, de verkoop van onze spullen en auto. En waar gaan we dan naartoe? We moesten dus snel een beslissing maken.

Ik met lieve Australische collega Cassie op Oudjaarsavond, dat vierden we met vijf mensen in het regenwoud

Deze prinses kan zich prima aanpassen, na lang nadenken en een telefoontje naar huis

Eén van mijn wat minder charmante karaktertrekjes is dat ik als ik iets in mijn hoofd heb ik er niet zo heel snel van af ga wijken. Dan heb ik aan Cam een goeie, die is minstens zo koppig. Ik vind het gewoon heel erg lastig als ik me ergens op heb verheugd en de plannen moeten worden gewijzigd. Maar die bewuste dag was er maar één conclusie logisch, geen roadtrip dit jaar. Zelfs als het eind januari minder heftig zou zijn dan in december, dan is januari alsnog officieel de start van het “bushfire” seizoen. Het is heel goed denkbaar dat de vlammen weer aanwakkeren en dat het dan nog wel eens heel ongezellig kan worden aan de Oost en Zuid West kant van Australië, precies waar wij hadden gepland naartoe te gaan. Het vooruitzicht om tussen de lokale bevolking die net hun hele leven hebben verloren in een brand in een evacuatiecentrum te moeten vertoeven klonk mij niet heel erg aantrekkelijk in de oren. Een andere route klonk ook niet heel haalbaar. In januari kan het nog wel eens extreem heet worden in het Noorden en het lijkt ons niet fijn om 3 maanden in 45+ graden Celcius te kamperen. Na wikken en wegen, en misschien een dramatisch traantje van mij, kwam de onvermijdelijke conclusie: we verkopen de auto en vertrekken naar Indonesië. Op dat moment hadden we al retour vliegtickets voor half januari naar Nieuw Zeeland en daarna was het plan de auto te verkopen en dan als een gek naar Indonesië te vliegen.

Op het moment van schrijven bevind ik mij in Brisbane, vers terug uit Nieuw Zeeland. Onze kampeerspullen zijn verkocht, daarover straks meer, en nu doen we ons best om onze auto zo spoedig mogelijk te verkopen. Cam is ingeënt, we hebben imodium gekocht en heul veul zonnebrand dus ja we zijn good to go.

Onze huisdiertjes in the Bunya Mountains, er zaten duizenden Wallabies daar, we noemden ze allemaal Dave, Baby Dave of als ze heel klein waren Baby Baby Dave

Na zonsondergang met op de voorgrond de Bunya boom, een hele oude boom die door lokale Aboriginal stammen onderwerp van vieringen is.

Na maanden van droogte, dansen de oorspronkelijke bewoners hier voor regen, die avond regende het voor het eerst in heel lange tijd. 

Ik maak ff lekker de balans op jongens, Australië was leuk maar soms ook heel erg niet leuk

Ik heb zeker niet gezien van Australië waar ik voor kwam en dat komt voornamelijk door de bosbranden. Dat is eeuwig jammer en ik heb ontzettend te doen met alle mensen die letterlijk hun dorpen kwijt zijn, de ontelbare dieren die het leven hebben gelaten en de brandweermannen die veelal onbetaald al maanden aan het blussen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat ik terug ga komen om meer van dit mooie land te zien, Australië is heel erg mooi. Maar ik heb het ook moeilijk gehad, ik had me Australië in sommige opzichten soms heel anders voorgesteld. Melbourne is een waanzinnige stad met vaak heel bijzondere ruimdenkende inwoners, maar in Queensland kwam ik een heel andere Australiër tegen, de Australiërs die de huidige premier de regering in hebben gestemd en zelden ben ik zo erg buiten mijn eigen bubbel geweest. Het hele land staat in brand maar er wordt zelden over klimaatverandering gesproken. Sterker nog in het nieuws, wat bijna allemaal op een enkele zender na in eigendom is van Rupert Murdoch, wordt klimaatverandering glashard ontkent en worden klimaatactivisten besproken alsof ze criminelen zijn. En dat in een land dat zo rijk is aan natuurschoon is als Australië. Er komen meer koolmijnen en de inwoners in Queensland geven alles de schuld aan de groenen, een partij die nooit in de regering is geweest. Ik eet geen vlees en ik leerde al snel dat ik dat nooit moest benoemen in de buurt van de locals want ik ben meerdere keren uitgescholden. Ik heb met alle werkgevers aparte ervaringen gehad hier in Australië maar het feit dat ik in contact moest komen met de Australische belastingdienst en een vakbond omdat ik gewoon niet mijn geld kreeg vind ik echt belachelijk. Ik heb zelfs met een journalist gesproken. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de beledigende berichten die ik en Cameron kregen toen we vroegen om ons geld, al met al betreft het voor mij bijna 1000 dollar. Onze kampeerspullen verkochten we aan een collega, hij beloofde het geld twee dagen later, na ons vertrek, over te maken en aangezien we hem goed kenden geloofden we hem. Lang verhaal kort uiteindelijk heb ik een collega en vriendin moeten vragen er achteraan te gaan voor ons want meneer had ons geblokt op facebook. We hebben het geld inmiddels wel binnen. Maar zowel ikzelf als Cameron hebben de ervaring gehad dat communiceren met de Aussies gewoon niet altijd makkelijk is. Ze zijn als ze je niet kennen heel vriendelijk maar echt een band krijg je niet heel makkelijk en ik had soms het gevoel dat ze niet heel eerlijk tegen me waren. Dit geld natuurlijk niet voor iedereen hier maar dat is wel hoe het vaak voelde voor mij. En dan heb ik het nog niet eens gehad over hoe vaak ik Australiërs ronduit racistische dingen hoorde zeggen over de oorspronkelijke bewoners en eigenlijk alles en iedereen die niet wit was. Ik heb het daar echt best wel moeilijk mee gehad. Al met al heb ik er gemixte gevoelens aan over gehouden. Wat wij van Queensland hebben gezien was prachtig, onze tijd in Victoria was leuk en we hebben echt genoten maar sommige dingen vielen mij echt tegen. De Oostkust is bijvoorbeeld behoorlijk volgebouwd waardoor ik aan Noosa en de Sunshine Coast ook best wel een Scheveningen gevoel heb overgehouden. Ik kan niks zeggen over de Westkust maar wat ik tot nu toe heb gezien van de national parks is dat het  allemaal behoorlijk aangelegd is en minder authentiek voelt. Ik heb begrepen dat de Westkust daarom beter is. We hebben besloten later terug te komen en dan geef ik het allemaal een nieuwe kans. Misschien is het verschil tussen Zuid Oost Azië en Australië wel te groot geweest. Wat ik gezien het van Nieuw Zeeland beviel in ieder geval een stuk meer dus er valt nog genoeg te ontdekken.

De lokale pubs vonden we allebei zo bijzonder dat we meerdere foto’s hebben gemaakt van de mooiste pubs in Queensland

Cameron drinkt een Corona voor zijn favoriete pub

Stel je verkoopt de auto morgen wat ga je dan in hemelsnaam doen met al die Australische dollars?

We hebben natuurlijk niet zo hard gewerkt om vervolgens een weekje Bali te doen. In de Gili’s gaan we vrienden van Cameron bezoeken en ongetwijfeld heb ik dan alle zojuist aangeschafte paracetamol nodig om de dag door te komen, ik ben immers ook dertig inmiddels natuurlijk. Maar het idee is om naar Lombok en Java te gaan, vervolgens willen wij niet per sé in deze volgorde naar Borneo, Brunei, Singapore, Maleisië en India. En dan? Dan verhuizen we voor een klein jaar naar Nieuw Zeeland, Cameron’s thuis en weer een heel nieuw avontuur voor mij. Klink ik heel erg verwend? Sorry not sorry, ups and downs ze horen allebei bij dit zelf gekozen leventje van mij. Misschien wordt ik op mijn oude dag nog wel eens flexibel? HA, we gaan het zien.

Liefs, Talitha

De kerstman kwam gelukkig ook gewoon naar Queensland